Dla rodziców

Gdy nasze dziecko idzie do szkoły

Pierwsze dni szkoły to olbrzymie przeżycie zarówno dla dziecka, jak i jego rodziców. Nasze pociechy z niecierpliwością oczekują rozpoczęcia roku szkolnego. Jednocześnie jest to dla nich duży stres. Wszystko jest nowe – miejsce, znajomi, Pani wychowawczyni, obowiązki. Jak sobie z tym poradzić? W tym muszą pomóc rodzice. Początkowe tygodnie zajęć są bardzo ważne. Od nich zależy, jak dziecko będzie kojarzyło szkołę, a co za tym idzie – jakie będzie miało postępy w nauce. Wiedzą o tym doskonale nauczyciele, którzy w łagodny sposób próbują przystosować dzieci do szkolnych ławek. Rodzice powinni również zdawać sobie z tego sprawę, aby wspierać dziecko i odpowiednio motywować.

• Przygotowanie do szkoły

Aby ograniczyć dziecku stres związany z pójściem do szkoły dobrze jest przygotować je do tego wcześniej pod względem emocjonalnym i społecznym. Polega to na utwierdzeniu dziecka w przekonaniu, że jest ono w centrum zainteresowania rodziców, że jest przez nich kochane i akceptowane. Maluch musi czuć się bezpiecznie, co możemy osiągnąć w życiu rodzinnym.

Powinniśmy uczyć go samodzielności, zaradności, zlecając mu prace domowe, obowiązki. Dodatkowo dobrze jest pobudzać dziecko umysłowo – rozbudzając jego poznawcze zainteresowania, chęć do nauki. Ważny jest bezpośredni kontakt z dzieckiem, rozmowy, wspólne zabawy, gry, spacery, oglądanie ilustracji i przede wszystkim czytanie książek. Nasza pociecha powinna mieć swój kącik w domu, gdzie może samodzielnie bawić się i tworzyć. We właściwym przygotowaniu dziecka do szkoły upatruje się szansę likwidacji niepowodzeń edukacyjnych.

Wyprawka szkolna

Przed rozpoczęciem roku szkolnego rodzice powinni skompletować dziecku wyprawkę szkolną. Kolorowe kredki, nowe pióro, długopisy budują atmosferę ciekawości. Dziecko z niecierpliwością oczekuje pierwszego dnia w szkole. Skład wyprawki szkolnej określa szkoła, z reguły stanowią ją: długopis , ołówek, kredki, nożyczki, linijka, gumka, temperówka, klej, farby, zeszyty, książki itd.

Pomoce naukowe powinny być dostosowane do malutkich rączek dzieci, dlatego trzeba zwrócić uwagę na ich ergonomię, tzn. kształt i forma powinny odpowiadać krzywiznom fizjologicznym ciała; siła, wielkość i położenie powinny odpowiadać możliwościom biologicznym malucha, a faktura materiału, z którego wykonany jest wyrób, powinna sprzyjać pewności chwytu. Dodatkowo kolorystyka i harmonia kształtu powinny zaspakajać potrzeby estetyczne, czyli po prostu podobać się. Na to ma również wpływ panująca moda, dla dziecka bardzo ważne jest aby mieć takie same lub podobne kredki, ołówki jak jego koledzy i koleżanki, m.in. to sprawia, że dziecko czuje się akceptowane przez grupę. Produkty spełniające normy ergonomiczne są nowością na rynku przyborów szkolnych.

Ważne jest, aby w szczególności dzieciom leworęcznym zapewnić odpowiednie przybory szkolne. Pisanie, rysowanie sprawia dzieciom leworęcznym więcej trudności niż praworęcznym. Rozmazane literki, kleksy to typowe problemy. Maluch patrzy na pismo innych i widzi, że praworęczni radzą sobie lepiej. Nie rozumie dlaczego – mimo jego starań – nie udaje mu się napisać tak samo. Dziecku nie wytłumaczymy, że w naszym kraju pismo jest dostosowane do praworęcznych i właśnie dlatego jego nauka sprawia tyle problemów. To może wywoływać frustrację, zaniżać samoocenę oraz spowodować urazy, które mogą wywoływać zakłócenia w późniejszym życiu szkolnym. Dlatego przybory szkolne dla leworęcznych powinny znaleźć się w ich piórnikach. Są one produkowane wg najnowszych standardów ergonomicznych, przystosowane do małych rączek dzieci.

• Pierwszy dzień w szkole

Nie zostawiajmy dziecka samego. Jeśli nie mamy możliwości towarzyszyć mu w tym dniu, niech idzie z innym członkiem szeroko rozumianej rodziny (wszystkie ciocie i wujkowie wchodzą w grę – nasza przyjaciółka, sąsiadka również). Przygotowując dziecko do szkoły, martwimy się, że sobie nie poradzi, ale nie okazujmy mu naszych obaw. Jeśli wyczuje nasz lęk, przejmie go na siebie i też zacznie się bać. Jeśli tak się stanie, trudno nam będzie dziecko uspokoić. Dlatego musimy być pozytywnie nastawieni, a nasza dobra energia zachęci malucha do poznania nowego szkolnego świata.

 

Obserwuj dziecko, zobacz czy znalazł koleżankę, kolegę, czy ma z kim usiąść w ławce, jeśli nie – pomóż mu, o ile wcześniej nie zrobi tego nauczyciel. Słuchaj uważnie tego, co mówi wychowawca, pociecha w swoich emocjach może wszystko zapomnieć. Jeśli to możliwe, wracajcie z innym uczniem z klasy, niech maluch ma kompana, z którym będzie wspólnie podróżować do szkoły i z powrotem. W domu porozmawiaj z nim, zapytaj się, czy mu się podobało, ciesz się z nim, rozwiej jego obawy, jeśli się pojawią. Przygotujcie się razem do kolejnego dnia, spakujcie tornister. Umówcie się, kiedy po nie przyjdziesz do szkoły, spraw aby nowe obowiązki nie powodowały całkowitej zmiany w życiu dziecka, żeby nie czuło się zagubione.

 

                                                                                       Renata Świtała

Regulamin wycieczki autokarowej

Każdy uczestnik wycieczki oraz rodzic zobowiązany jest zapoznać się z regulaminem wycieczki

1. W czasie wycieczki stosujemy się do poleceń opiekunów

2. Przed wyjazdem pojazd zostaje sprawdzony pod względem technicznym przez funkcjonariuszy policji

3. Przed wyjazdem zbieramy się przed przedszkolem zgodnie z przydziałem grup

4. Wsiadamy spokojnie do autokaru i zajmujemy wskazane przez opiekuna miejsce

5. Podczas jazdy nie wstajemy z miejsc , nie stajemy na siedzeniach, nie wyglądamy przez okno

6. Zachowujemy porządek, nie zostawiamy śmieci

7. Po dotarciu do celu wychodzimy z autokaru, ustawiamy się i ruszamy na znak opiekuna

8. Idziemy zwartą grupą, parami. Nie oddalamy się bez wiedzy i pozwolenia opiekuna

9. Bezwzględnie przestrzegamy przepisów ruchu drogowego obowiązujących pieszych

10. Pod opieką opiekuna wspólnie udajemy się do toalety

11. Informujemy opiekunów o jakichkolwiek sytuacjach niebezpiecznych mogących zagrażać życiu lub zdrowiu uczestników wycieczki

12. Zgłaszamy opiekunowi wycieczki wszelkie objawy złego samopoczucia

13. Kulturalnie odnosimy się do opiekunów, kolegów i innych osób

14. Każdą wycieczkę obowiązuje odpowiednio przygotowana dokumentacja ( data, cel, ilość uczestników i opiekunów wycieczki, dane kontaktowe itp.)

Znaczenie aktywności ruchowej w rozwoju dziecka w wieku przedszkolnym

Aktywność fizyczna spełnia bardzo ważną funkcję w rozwoju dziecka. Kształtuje organizm człowieka i jego funkcje, wpływa na prawidłowy rozwój fizyczny, psychiczny i społeczny. Przez ruch i własną aktywność dziecko kształtuje samodzielność, poznaje otaczający je świat, zdobywa doświadczenia, rozwija pamięć i uwagę. Małe dzieci mają ciągłą potrzebę ruchu, dlatego rodzice oraz nauczyciele powinni dostarczać jak najwięcej okazji do zaspokajania i rozwijania  tej naturalnej potrzeby. Chcąc dbać o zdrowie małych dzieci nie możemy zabronić dziecku biegania, skakania czy innych aktywności fizycznych. Dziecko podczas swobodnej aktywności fizycznej poznaje otaczający go świat, środowisko, przedmioty, czy zjawiska, a także kształtuje również pamięć i skupienie.

W przedszkolu stosujemy różne formy ruchu: zabawy ruchowe, tematyczne, dydaktyczne, spacery , wycieczki, pobyt na placu zabaw, taniec drama itp. Przedszkolaki, zwłaszcza starsze same już potrafią zorganizować sobie zabawy ruchowe adekwatnie do ich potrzeb i możliwości.

 

Aktywność fizyczna:

• wpływa na rozwijanie wszystkich cech motorycznych i umiejętności ruchowych,
• wzmacnia mięśnie, stawy i kości, serca
• zwiększa pojemność płuc,
• korzystnie wpływa na transport krwi i tlenu, pozwala dzieciom na „spożycie” nadmiaru energii
• ułatwia nawiązywanie kontaktów z innymi dziećmi podczas wspólnych zabaw. Aktywność fizyczna wiąże się więc z powstawaniem relacji z innymi dziećmi. Podczas zabawy dziecko uczy się zachować prospołecznych oraz funkcjonowania z innymi, będąc w grupie.
• dodatkowo w dziecko w naturalny sposób uczy się pokonywania trudności i kontroli swoich emocji, osiągając pierwsze sukcesy czy porażki. 
• stymuluje układ nerwowy, co umożliwia prawidłowy rozwój wszystkich cech motorycznych i umiejętności ruchowych na odpowiednim poziomie, (zakres rozwoju motorycznego dziecka jest adekwatny do wieku i ma bezpośredni wpływ na zdolności poznawcze naszej pociechy),
• rozwój intelektualny – ruch stwarza możliwość poznawania świata, środowiska oraz różnych przedmiotów i zjawisk, jednocześnie kształtuje pamięć i umiejętność koncentracji.

Piramida aktywności fizycznej dla dzieci wskazuje, że dla prawidłowego rozwoju dziecka należy zadbać o codzienne spacery oraz aktywność ruchową na placu zabaw czy świeżym powietrzu. Kilka razy w tygodniu należy zaplanować dziecku różnego rodzaju rekreacje ruchowe, jak np. zabawa piłką, czy jazda na rowerze, hulajnodze czy rolkach. Ważne jest także, aby 2- 3 razy w tygodniu zapewnić ćwiczenia rozwijające siłę i wytrzymałość np. taniec, pływanie czy sporty walki.

Nauczyciele w naszym przedszkolu wspierają przede wszystkim rozwój ruchowy dziecka, ponieważ ruch jest fizjologiczną potrzebą dziecka przedszkolnego. W pracy przedszkola rozwijanie sprawności ruchowej następuje głównie poprzez:

• organizację zabaw ruchowych: zabawy orientacyjno-porządkowe, zabawy z elementem równowagi, czworakowania, biegu, rzutu, celowania i toczenia, wspinania się, podskoku i skoku; gry i zabawy na powietrzu; zabawy w terenie; zabawy na śniegu;
• organizację ćwiczeń porannych dla dzieci;
• organizację ćwiczeń gimnastycznych: dla dzieci młodszych w formie opowieści ruchowych po 10-20 min., dla dzieci starszych – zestawów ćwiczeń po 20-35 min.

Oprócz zorganizowanych form ruchu, dzieci mają własne, dowolne zabawy ruchowe.

Realizują w nich swoje pomysły, wykorzystują doświadczenia, poszukują sposobów wyrażania emocji i aktywności ruchowej. Podczas zabaw dowolnych mają okazję do sprawdzania swoich możliwości w tym zakresie. Zabawy te dają dzieciom swobodę, zapewniają spontaniczność.

Rolą nauczyciela jest:

• zapewnienie dzieciom bezpieczeństwa;
• łagodzenie sporów;
• zachęcenie do aktywności dzieci mało ruchliwych, mało sprawnych fizycznie;
• aktywizowanie, podsuwanie nowych pomysłów.

Zabawy ruchowe prowadzone w przedszkolu dostosowane są do potrzeb i możliwości dziecka. Rozwijają i doskonalą sprawność ruchową poprzez:

• kształtowanie prawidłowej postawy;
• kształtowanie motoryki: szybkości, gibkości, zwinności, koordynacji ruchowej;
• rozwijanie koordynacji ruchowej;
• wyrabianie pozytywnej motywacji do zabaw i zajęć ruchowych

Duża rolę w rozwijaniu aktywności  ruchowej dziecka odgrywa muzyka. Jest ona nieodzownym elementem większości aktywności ruchowej. Zajęcia umuzykalniające i zabawy muzyczne ze śpiewem to wspaniały sposób na rozwój dziecka. Ruch podporządkowany muzyce wprowadza zabawę i odprężenie, zaspakaja u dzieci potrzebę poruszania się, wzbudza zaciekawienie ruchem i skłania do własnej interpretacji ruchowej

Nauczycielki z naszego przedszkola stosują różnorodne metody pracy z dziećmi korelując przy tym ruch i muzykę

– metoda A.M. Kniessów- elementami tej metody są ruch, muzyka, rytm, przybory. Cechą charakterystyczną tej metody jest używanie dwóch przyborów jednocześnie.

– metoda R. Labana- jest to metoda gimnastyki twórczej, gdzie formami ruchu jest opowieść ruchowa, ćwiczenia muzyczno- ruchowe, taniec, improwizacja ruchowa inscenizacja, mimika, pantomina. Daje ona dzieciom możliwość rozwijania kreatywności , pomysłowości, fantazji.

– metoda Ruchu Rozwijającego W. Sherborne –  jej głównym celem jest rozwój świadomości własnego ciała oraz poczucia przestrzeni. Ćwiczenia wykonuje się w grupach, parach lun indywidualnie.

– metoda C. Orffa – kładzie nacisk na kształcenie poprzez zabawę, rozwijanie muzykalności dzieci oraz integrację muzyki, słowa, ruchu. Formy zajęć muzycznych to gra na instrumentach, ruch przy muzyce, tworzenie muzyki.

– metoda rytmiczna J. Dalcroze’a – celem tej metody jest dążenie do skojarzenia ruchu z muzyką. Twórca zalecał wprowadzenie języka muzycznego od najmłodszych lat poprzez stosowanie zabaw ruchowych ze śpiewem.

– metoda – Edukacja przez Ruch D. Dziamskiej –  to system metod kształcenia oraz terapii, który wykorzystuje naturalny, spontaniczny ruch organizmu. Człowiek się rusza, a przez ruch uaktywnia zmysły, dzięki którym poznaje otaczający go świat.

– metoda Pedagogika Zabawy Klanza –  włącza ona do nauczania i wychowania  metody kreatywne aktywizujące, pobudzające emocje i wyobraźnię. Głównym atrybutem tej metody jest duża kolorowa chusta, która przyciąga dzieci i daje wiele radości .

                                                                                                                                            /tekst: R.Ś./

ZEBRANIE 

Dnia 29 sierpnia 2023r. o godzinie 16:00 odbędą się zebrania z wychowawcami, na które serdecznie zapraszamy. 

PODRĘCZNIKI 2023/2024

KRASNOLUDKI – wych. Ewelina Zwolenkiewicz
BEZ PAKIETU	–
SÓWKI – wych. Joanna Jankowska
1.   „Kolorowe karty” poziom A+, wyd. MAC 2. Język angielski „Fun Time” poziom AA+, wyd. MAC	Anna Banaś, Wiesława Żaba-Żabińska, Klaudia Cebula, Monika Malecha, Martyna Marzec, Jowita Piotrowska   Katarzyna Kozłowska
WIEWIÓRKI – wych. Magdalena Ciemnieniewska
1.   „Olek i Ada na szlaku przygód” wyd. MAC   2. Język angielski „Fun Time” poziom BB+, wyd. MAC	I. Fabiszewska K.Wilk W. Żaba-Żabińska     Katarzyna Kozłowska
SKRZATY – wych. Katarzyna Michalska
1. „Kolorowe karty” poziom B (pięciolatki), wyd. MAC   2. „Kolorowe karty” poziom A+ (czterolatki), wyd. MAC     3. Język angielski „Fun Time” poziom BB+, wyd. MAC (czterolatki i pięciolatki)	Anna Banaś,Wiesława Żaba-Żabińska, Klaudia Cebula, Monika Malecha, Martyna Marzec, Jowita Piotrowska   Anna Banaś,Wiesława Żaba-Żabińska, Klaudia Cebula, Monika Malecha, Martyna Marzec, Jowita Piotrowska     Katarzyna Kozłowska
LEŚNE DUSZKI – wych. Renata Świtała
1. „Kolorowe karty” poziom B+, wyd. MAC     2. Język angielski „Fun Time” poziom BB+, wyd. MAC   3. Religia ” Tak! Jezus kocha mnie” wyd. Jedność	Anna Banaś,Wiesława Żaba-Żabińska, Klaudia Cebula, Monika Malecha, Martyna Marzec, Jowita Piotrowska   Katarzyna Kozłowska     Praca zbiorowa
SMERFY – wych. Marta Kanigowska
1. „Kolorowe karty” poziom B+, wyd. MAC     2. Język angielski „Fun Time” poziom BB+, wyd. MAC   3. Religia ” Tak! Jezus kocha mnie” wyd. Jedność	Anna Banaś,Wiesława Żaba-Żabińska, Klaudia Cebula, Monika Malecha, Martyna Marzec, Jowita Piotrowska   Katarzyna Kozłowska     Praca zbiorowa